ذره ذره های وجودم را به تارهای نازک حس گنگی پیوند می زدم تا امید جوانه زند.

اما...

دریغ که جوانه

بی حضور دل خشکید!

آه نوشت: دیوار ترک خورده، همان خاک است!

لطفا تکیه ندهید.

اهن می پوسد من که خاک بودم جای خود 

زندگی من در همان دوران کودکی به پایان رسید

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: